|
|||||||||
|
NICOŚĆ |
|||||||||
|
|||||||||
|
|||||||||
| gdzieś tu jest kolejna wieś wioska jak milion innych wsi skazana na nicość i życie w zapomnieniu pośrodku rośnie stary dąb otulając serce wsi i ten dąb wie wszystko wie wszystko lecz nie mówi nic wpatruje sie w beskres dni i zbliża się do swych braci już niewielu jest tu wielu przywitała już nicość a on stoi pośrodku wsi i lekko trzepocze liśćmi swymi ostatnimi zielonymi liśćmi. |
|||||||||
|
|
|||||||||
|
|||||||||
|
|
|||||||||
|
Powyższy tekst został
opublikowany w serwisie opowiadania.pl. |
|||||||||