|
|||||||||
|
*** |
|||||||||
|
|||||||||
|
|||||||||
| Jak zwykle chodzę między ludźmi. Patrzę pustymi oczami, na świat, który zginął już dla mnie. Jak zwykle chodzę między ludźmi. Jestem głucha na wołania, Na krzyk, który zamarł na ich ustach. Jak zwykle chodzę między ludźmi. Czuję ich strach, ich lęk, który owiewa ich twarze. Jak zwykle chodzę między ludźmi. Przykuta do łóżka, do wózka, które już nie są w mojej wyobraźni. |
|||||||||
|
|
|||||||||
|
|||||||||
|
|
|||||||||
|
Powyższy tekst został
opublikowany w serwisie opowiadania.pl. |
|||||||||