Happy hour cz.2

UŻYTKOWNIK

Nie zalogowany
Logowanie
Załóż nowe konto

KONKURS

W październiku nagrodą jest książka
Wielki Gatsby
Francis Scott Fitzgerard
Powodzenia.

SPONSOROWANE

Imagine

Bo życie się zmienia, ale się nie kończy...

Bliskie spotkania

Chodźmy...

Sen o Ważnym Dniu

Opowiadanie napisane na konkurs związany ze słowem "JUBILEUSZ". Horror... swego rodzaju (nie do końca poważny).

Targ - Dzień VII - Rozdział XXVI

Zbliżało się południe. Zielonka brnął przez zapchany Kwadrat w stronę Tentu. Tłum wprawdzie gromadził się głównie na tyłach wielkiego namiotu, jednak chętnych gapiów było oczywiście więcej niż miejsca wokół podwyższenia...

Mefisto i Carmen

"Nie moja w tym wina, że jak to bywa w świecie Los z przekory nici gobelin życia plecie."

Nowozrodzenie

Czym jest zbawienie.

Nowa Atlantyda

Jedna z przyszłości futurystycznych zawartych w e-booku "Futurystyka" (Przyszłość kiepska)

Nowa płeć

Wierszyk satyryczny

Ró-ża

Na skrawku zapisane

Tezeusz

Piosenka z audiobooka "Dopalacze poetyckie"

REKLAMA

WYBIERZ TYP

Opowiadanie
Powieść
Scenariusz
Poezja
Dramat
Poradnik
Felieton
Reportaż
Komentarz
Inny

CZYTAJ

NOWE OPOWIAD.
NOWE TYTUŁY
POPULARNE
NAJLEPSZE
LOSOWE

ON-LINE

Serwis przegląda:
905
użytkowników.

Gości:
904
Zalogowanych:
1
Użytkownicy on-line

REKLAMA

POZYCJA: 76725

76725

Happy hour cz.2

Data
14-04-06

Typ
O-opowiadanie

Kategoria
Romans/Pisarstwo/Inne

Rozmiar
3 kb

Czytane
2948

Głosy
2

Ocena
4.50

Zmiany
14-04-06

Dostęp
W -wszyscy

Przeznaczenie
W-dla wszystkich

Autor: mickiewiczada

Podpis: Ada Mickiewicz

Pierdolnięty przerwał swoje mętne zawieszenie, dopił równie mętny alkohol i zdecydowanym ruchem odstawił na otoczony anonimami blat opróżnioną butelkę.

Opublikowany w:

brak

Happy hour cz.2

2.

Pierdolnięty przerwał swoje mętne zawieszenie, dopił równie mętny alkohol i zdecydowanym ruchem odstawił na otoczony anonimami blat opróżnioną butelkę. Wstał od stołu i podszedł do dziewczyn siedzących na scenie, wyczuwszy zapewne wcześniej kierowany w jego stronę wzrok pełen zastanowienia nad rzadko spotykaną w rozhuczanych klubach izolacją.
- Popilnujecie mi miejsca? – zapytał
Odpowiedziały życzliwie twierdząco, mając szczerze powiedziawszy obiecane mu uprzednio pilnowanie gdzieś. Zaraz po jego odejściu zajęły się na powrót pospolitą gadaniną, bez mrugnięcia oka pozwalając dosiąść się do opuszczonego przez niego stołu innym, przez co biedny człowiek powróciwszy z doładowaniem kolejnej porcji alkoholu, nie miał gdzie z powrotem zasiąść. W związku z powyższym przycupnął z nimi, nawiązał kontakt i wdał się w rozmowę.

Ada, Joanna i Nina. Ada, Anna, Janina? Ada, Panna, Jagnina. Chuj z tym, i tak nie zapamięta. Ale dupy dobre. Ta z lewej to na pewno Ada. Przyjemna drobniutka blondynka o względnie apetycznych krwistoczerwonych ustach, oczach bystrych i błękitnych, piersiach zaś małych co w kontekście jej filigranowej figury świadczyło wyłącznie o szczerości przejawianej w niestosowaniu ulepszeń plastycznych. Muślinowa pudrowa sukienka z gracją okrywała jej kruche wdzięki. Taka ładna! Patrzyła się na Pierdolniętego z nad rzęs zalotnie, w akcie łaski pomrugując co raz błękitami. Z niebagatelną gracją sączyła promocyjne piwo przez słomkę składając usteczka w ponętny dziób. Siorbała.
Posłał w jej kierunku najżyczliwszy jaki w stanie była wyła wyciosać jego mizotropantyczna dusza uśmiech starając się, by kąciku ust nie opadły mu nadmiernie w grymasie. W rewanżu otrzymał skalane czerwienią szminki wyszczerzenie.
- Ogarnij zgryz. – powiedział
- Przepraszam najmocniej. Muszę do łazienki. – wymamrotała speszona odwiewając muślinem w kierunku wzorowanego na wieko od trumny wejścia do kibla
Cóż za faux pas.
Ogarnął wzrokiem dwie pozostałe dziewczyny. Jagninę i Ninę. Ninę? Starał zbawiać damy powszechnym dialogiem skierowanym na bezosobowe tory uważając bacznie, by się w rozmowie ów nie wykoleić. Imiona tak trudno spamiętać. Zwłaszcza jeśli nie przywiązuje się do nich nad miernej uwagi.
Tak Nina. Aparycja w porównaniu z blond muślinem milsza. Zbyt przyjemna jak na pierdolca rogi czy progi. Albo ładniejsza albo bardziej wytapetowana. W barowych blaskach wszystkie ćmy mienią się ładnie, któż zgadnie. Strój za to powszedniejszy. Zwykła koszulka, skalana dżinsem i o zgrozo – spuścił wzrok w okolice zjechanego dywanu – obuta w czerwone martensy. Może to i lepsze niż czerwono szczękościsk. Jebnięta pankówa. Trudno. Może być i pankówa. W sumie następny pociąg dopiero o 23.30.

c.d.n.

Podpis:

Ada Mickiewicz

marzec 2013

Dodaj ocenę i (lub) komentarz

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ OCENĘ

Twoja ocena:


5	4,5	4	3,5	3	2,5	2	1,5	1

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ KOMENTARZ

Twój komentarz: