WÓDKA Z POPIOŁEM

UŻYTKOWNIK

Nie zalogowany
Logowanie
Załóż nowe konto

KONKURS

W grudniu nagrodą jest książka
Cujo
Stephen King
Powodzenia.

SPONSOROWANE

Opowiadanie napisane na konkurs związany ze słowem "JUBILEUSZ". Horror... swego rodzaju (nie do końca poważny).

- Wojna przyszła do nas niepostrzeżenie - budzisz się pewnego ranka i już jest. - Gdzie jest, mamo? - zapytała matkę moja sześcioletnia siostra, przecierając zaspane oczy. - Wszędzie, moje dziecko, wszędzie... - odpowiedziała

Bliskie spotkania

Chodźmy...

Podstęp

Historia trudnej miłości, która powraca po latach.

Krzyż

Traumatycznie. Przeczytaj i spróbuj zrozumieć, co powinno spotkać właśnie Ciebie.

Brak

Wiersz filozoficzny

Dwa dni z życia wariata.

Rozważania o normalności? Co to jest normalność a co nienormalność?

Liście lecą z drzew

Krótki wiersz

Zapach deszczu.

Takie moje wspomnienia.

Nowa Atlantyda

Jedna z przyszłości futurystycznych zawartych w e-booku "Futurystyka" (Przyszłość kiepska)

REKLAMA

WYBIERZ TYP

Opowiadanie
Powieść
Scenariusz
Poezja
Dramat
Poradnik
Felieton
Reportaż
Komentarz
Inny

CZYTAJ

NOWE OPOWIAD.
NOWE TYTUŁY
POPULARNE
NAJLEPSZE
LOSOWE

ON-LINE

Serwis przegląda:
1740
użytkowników.

Gości:
1740
Zalogowanych:
0
Użytkownicy on-line

REKLAMA

POZYCJA: 73686

73686

WÓDKA Z POPIOŁEM

Data
12-11-26

Typ
W-poezja

Kategoria
Inne/-/-

Rozmiar
1 kb

Czytane
4724

Głosy
1

Ocena
5.00

Zmiany
12-11-26

Dostęp
W -wszyscy

Przeznaczenie
W-dla wszystkich

Autor: JanStaszczyk

Podpis: Jan Staszczyk

Nie opisuję wierszy

Opublikowany w:

WÓDKA Z POPIOŁEM

WÓDKA Z POPIOŁEM

Wódka i popiół, czarne oblicza
Na tych ulicach, na tych ulicach
Asfalt przemierzasz, duszę zamykasz
Choć wkoło wrzaski co brzmią jak cisza

Twa dusza płonie w serca betonie
I w jego krwawym światła neonie
Wcierasz w podeszwę okruchy zdarzeń
I utopione refleksy marzeń

Jest również zapach i wiatr przeszłości
Ciężar dziewictwa, ból dorosłości
Ekstazy kibli, dramaty klatek
Puste pokoje samotnych matek

Rdzą ociekają ciemne podwórka
We krwi żelaznej szkło i bibułka
We krwi miedzianej usta zaschnięte
Oczy zmęczone, lekko przymknięte

A z tobą wódka, a w tobie popiół
Łzy, ekscytacja, wiatr i niepokój
Idziesz przed siebie, mrożą cię mury
Myślisz o Bogu co patrzy z góry

A z każdym krokiem więcej popiołu
Więcej złych oblicz, srebra i znoju
W ciałach oliwy, wódek w kielichach
Serc rozszarpanych w zimnych chodnikach

Ich ślady znajdziesz w każdej piwnicy
W każdej krzyczącej łzą kamienicy
Ich widok sprawia, że czujesz mocniej
W rzece czerwonej toną wieżowce

Tonie niej także, twe srebrne serce
Szepty, uczucia, nadzieje, ręce
I może właśnie, po to chcesz pisać
Z wódką, popiołem i o ulicach.

Podpis:

Jan Staszczyk

10.2012

Dodaj ocenę i (lub) komentarz

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ OCENĘ

Twoja ocena:


5	4,5	4	3,5	3	2,5	2	1,5	1

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ KOMENTARZ

Twój komentarz: