Spór...

UŻYTKOWNIK

Nie zalogowany
Logowanie
Załóż nowe konto

KONKURS

W grudniu nagrodą jest książka
Wszystkie złe miejsca
Joy Fielding
Powodzenia.

SPONSOROWANE

Towers - Kto przejmie świat? / Sezon pierwszy

Enid nie ma lekko. Stara się wieść normalne życie, jednak jej ojciec jest osławionym naukowcem, który pozwala, by tłumione latami lęki oraz gniew po stracie żony pchnęły go ku starciu z całym światem. Na nieszczęście świata George Towers jest naukowc

Sztuczny człowiek, który się śmieje

Przyszłość, w której rzeczywistość miesza się ze sztucznymi światami, staje się miejscem, gdzie szaleństwo trawi duszę.

Róża cz. 5

Tutaj kończy się śledztwo. Czy Hank odnajdzie Różę i zabójcę Rufusa?

Sen o Ważnym Dniu

Opowiadanie napisane na konkurs związany ze słowem "JUBILEUSZ". Horror... swego rodzaju (nie do końca poważny).

Podstęp

Historia trudnej miłości, która powraca po latach.

Liście lecą z drzew

Krótki wiersz

Dwa dni z życia wariata.

Rozważania o normalności? Co to jest normalność a co nienormalność?

Brak

Wiersz filozoficzny

Zapach deszczu.

Takie moje wspomnienia.

Nowa Atlantyda

Jedna z przyszłości futurystycznych zawartych w e-booku "Futurystyka" (Przyszłość kiepska)

REKLAMA

WYBIERZ TYP

Opowiadanie
Powieść
Scenariusz
Poezja
Dramat
Poradnik
Felieton
Reportaż
Komentarz
Inny

CZYTAJ

NOWE OPOWIAD.
NOWE TYTUŁY
POPULARNE
NAJLEPSZE
LOSOWE

ON-LINE

Serwis przegląda:
4613
użytkowników.

Gości:
4613
Zalogowanych:
0
Użytkownicy on-line

REKLAMA

POZYCJA: 3051

3051

Spór...

Data
03-11-15

Typ
D-dramat

Kategoria
Komedia/-/-

Rozmiar
3 kb

Czytane
4691

Głosy
5

Ocena
4.60

Zmiany
03-11-15

Dostęp
W -wszyscy

Przeznaczenie
W-dla wszystkich

Autor: KeanuX

Podpis: Izath

Spór o prawdę, prawdą straszną, choć niekiedy wręcz rubaszną...

Opublikowany w:

Spór...

Jan:
Kto zacz to był? Powiedz babo!
Jak nie mówisz, będzie krwawo!
Nie dam sobie dmuchać w kaszę,
Tak jak koń koniowi w paszę!

Halina:
Jak nie mówię tak nie powiem,
Krzywda być to może bowiem,
A jak powiem to ja umrę,
Przygotujcie ludu trumnę!

Narrator:
Tak się przeto dwóch sprzeczało,
A na zewnątrz ciągle wrzało.
Tłumy ludu krzyk podniosły,
Myśląc, że to moment wzniosły.

Jan:
Ja nie mogę!

Halina:
Ty nie możesz?
Komu więc zacz prawdę powiesz?
Może skłamiesz? I zabijesz?
Niczym wąż się tutaj wijesz.
Złość twa ujścia znajść nie może,
I złorzeczysz – o mój Boże!
Tyś jest wróg mój, ten okrutny,
I co zwą go bałamutny.

Jan:
Prawisz kłamstwa wobec króla?
Mówić nie chcesz skąd i która?
Kto zacz to był? Powiedz babo!
Jak nie mówisz, będzie krwawo!

Narrator:
A złość ciągle się kłębiła,
Baba w serce się wciąż biła,
A ten, który kruszy skały,
Nie mógł nadal sięgnąć chwały,
Boć ta sprawa jak ukryta,
Chciała nie być wciąż odkryta.
A na zewnątrz znów zawrzało,
Pięć kamieni poleciało.
Gromy, złości wciąż leciały,
No bo prawdy dociec chciały.
Tak jak chciały tak nic z tego,
Bowiem król i jego ego,
Problem duży wciąż stwarzały,
I do prawdy dojść nie dały...

Straż:
Królu, królu! Tłum się wdziera!

Jan:
Jak to, co wy?! Co cholera?!

Straż:
Tłum jest w zamku,

Jan:
Tłum w mym zamku?!

Straż:
Tak, i ciągle nań napiera!

Jan:
A żołnierze? Gonić, zbierać!
I do walki pchać na fronty,
A jak trzeba - palić lonty,
I z armaty tak wystrzelać,
Aby nikt się nie chciał wdzierać!

Straż:
Nie da rady, tłum już tuż,
Już go widać – cóż za kurz!
I wzniecili zamęt straszny...
A cóż to? Śmiech rubaszny?
Komuż śmieszno w takiej chwili,
Czy nie z zewnątrz alarm bili?

Jan:
Miej litości, krzty, choć trochę!
Bo bunt zaraz stłumię prochem.
I jak wrzasnę i jak cisnę!
Tak nad zamkiem ty zawiśniesz...

Halina:
Ja zawisnę?
Ty weń ciśniesz?
...

Narrator:
Przerwał Frau Halinie mowę,
Jakiś motłoch siejąc grozę.
Tłum już w sali!
Król i straż się przeto bali,
A lud głośny wciąż w natarciu,
Jak ustawił szyk i w zwarciu -
Atak puścił w stronę Jana,
(Który niby król potężny) padł przed nimi na kolana...

Tak się kończy ta historia.
Czy nasuwa się teoria?
Żadna przecież nic nie prawi,
Każda w książkach uczniów bawi,
Swym przekazem strasznie trudnym
A niekiedy nawet złudnym.

Ale...
Jednak będzie jakiś morał,
Żaden nudny, kiepski chorał,
A porada dla motłochu,
Który drwi i nawet z prochu.
Aby zawsze bunt podnosił,
Nawet kiedy król nie prosił.
Kiedy źle się dzieje w mieście,
Jak wyżartym przez roba

Podpis:

Izath

15 listopada 2003

Dodaj ocenę i (lub) komentarz

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ OCENĘ

Twoja ocena:


5	4,5	4	3,5	3	2,5	2	1,5	1

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ KOMENTARZ

Twój komentarz: