|
|||||||||
|
nocne podszepty #2 |
|||||||||
|
|||||||||
|
|||||||||
| dzięki sprawności przeczuć moich spoczywasz na miękkiej poduszeczce która oddycha i mówi ludzkim głosem do ciebie śpij pieścidełko, na chwilę pozwól i mnie zasnąć jestem zmęczona czuwaniem nad rytmem twego serca szybciej zatrzymamy moje- i nie będziesz mnie chciał pamiętać kto wie, może przywiązanie jest biologiczną symbiozą układów może miłość jest powolną śmiercią tkanki mózgowej albo twoje zamknięte powieki są nowiem gdzie jest pustka definicji i pełnia wylanych umysłów. |
|||||||||
|
|
|||||||||
|
|||||||||
|
|
|||||||||
|
Powyższy tekst został
opublikowany w serwisie opowiadania.pl. |
|||||||||